Het Danexamen van moeder en zoon

Eind vorig jaar hebben wij aandacht besteed aan het Danexamen van vader en dochter Riksman. In diezelfde periode ging moeder Ariecke de Ronde en haar zoon Joppe Meerhof van Taekwon-Do Nieuwegein samen voor hun 1e Dan op. Door hier aandacht aan te besteden hopen wij dat er meer ouders met hun kinderen een Dangraad halen. Tenslotte doet goed voorbeeld volgen.

Aan moeder Boosabum Ariecke hebben we daarom ook een paar vragen gesteld.

Hoe kwam het dat jullie beiden tegelijk examen hebben gedaan?

“Ruim 10 jaar geleden is mijn zoon, Joppe Meerhof, als één van de eerste leerlingen van Sabum Wouter Meijer in Vathorst/Amersfoort begonnen. Enthousiast als hij was, zijn ook zijn broertjes mee gaan trainen. Als gezin kwamen we in een heftige situatie terecht. Mij werd geadviseerd om te gaan sporten. In verband met gezondheidsproblemen was een teamsport niet handig dus kwam Taekwon-Do natuurlijk al snel in beeld. Ik heb mijn jongens gevraagd wat zij ervan vonden als ik mee ging trainen en zij vonden het prima.

Ergens in de afgelopen jaren is Joppe een periode gestopt met Taekwon-Do. Ik heb een paar jaar geen examen gedaan vanwege een HBO-studie. Anderhalf jaar geleden was ik klaar met mijn studie en Joppe was toch maar weer met Taekwon-Do begonnen na een periode van kickboxen. Wij beiden hadden inmiddels de rode band dus ja, die zwarte band kwam toen wel dichterbij. We hebben besloten om er samen voor te gaan!

Onder andere het ‘samen ergens voor gaan’ heeft, na een pittige privé-periode, onze relatie versterkt. Samen elkaar aanmoedigen om naar de training te gaan en het laatste jaar hebben we ook veel thuis samen getraind. Persoonlijk vond ik het fijn om bijvoorbeeld Hosinsul, dat toch vrij fysiek is, met mijn zoon te oefenen. Voor Joppe was het daarentegen wel weer lastig om ‘hardhandig’ met zijn moeder om te gaan. Al met al hebben we veel lol gehad aan het samen oefenen. Ook het samen naar de landelijke trainingen en de scheidsrechterscursus plus praktijk gaan, was erg leuk om samen te doen.”

Hebben jullie samen getraind voor het examen?

“Ja, met name Hosinsul, maar ook met Tul. Letten op elkaar, wat doe je met de feedback die je van Sabum Wouter gehad hebt? We konden elkaar scherp houden.”

En hoe lang was de voorbereiding?

“In totaal anderhalf jaar. In de loop van het laatste jaar nam de intensiteit toe.”

Hebben jullie ook samen partneroefeningen tijdens het examen gedaan?

“Ja, Hosinsul hebben we samen gedaan.”

Wat vond je zo mooi om samen de weg naar het examen te bewandelen?

“Je hebt op een totaal andere manier contact als dat ‘normaal’ is tussen moeder en zoon. Soms ook wel onwennig, maar waardevol om een gezamenlijk doel te hebben en elkaar daarin aan te moedigen. In een tijd van ‘volwassen worden’ en een echtscheiding is niks meer duidelijk en vanzelfsprekend. Samen trainen met duidelijke doelen geeft structuur. Joppe is ondertussen op kamers gaan wonen maar door twee keer in de week samen naar de training te gaan en thuis af te spreken, hielden we regelmatig contact. In de auto onderweg hadden we mooie gesprekken.”

Wat vonden jullie het moeilijkst?

“Drie minuten Hosinsul! Super lastig om het mooi, dynamisch en ‘echt’ te laten lijken, dit was tijdens het examen dan ook niet ons sterkste punt …”

Wat vonden jullie het lastigst, maar viel achteraf wel mee?

“De theorie, daar is veel tijd in gaan zitten, maar wij beiden zijn glansrijk geslaagd!”

Wat wil je verder nog kwijt?

“We willen Sabum Wouter bedanken voor zijn geduld en de prettige manier van lesgeven, het stimuleren en coachen op weg naar de 1ste Dan. “